اشنان

گیاهی است خودرو و بی رنگ که معمولاً بر‌ای سوخت از آن استفاده می‌شود و آتش آن بسیار گرم و تند، رایحه و دود آن کریه و طعم آن مایل به شوری است. سابقاً از کوبیده‌ی آن بر‌ای شست و شو استفاده می‌کردند. برگ‌های رو بروی هم ضخیم که از نوعی کرک‌ های غده‌ای پوشیده شده اند. این سلول‌ها پر از آب و شیره‌ی واکوئولی غنی از املاح و اسید اگزالیک هستند. این پوشش کرکی به هنگام خشکی هوا مانند اندام ذخیره ی آب عمل می کند و بعد از این که آب خود را از دست داد. خشک و دوباره به صورت آردی شکل و سفید خام، تمام سطح ساقه و برگها را می پوشانند.

گل های اشنان تک تک، منظم و در هنگام رسیدن میوه در قاعده خشک و کاغذین می شوند. زمان گلدهی آن، اوایل شهریورماه و بذرهای آن نیز در آبان ماه به طور کامل می رسند. بنابراین بهترین زمان جمع آوری بذر، آبان تا آذر است.

گیاه اشنان در اکثر شوره زار های نواحی بیابانی جهان مشاهده می شوند. گسترش آن بیشتر در کشورهای حوزهی خلیج فارس مانند قطر، بحرین، کویت و… هم چنین بخش وسیعی از اراضی شور بیابان های جنوبی ایران مانند سیستان و بلوچستان، زاهدان تا نواحی مرکزی، از جمله یزد، کرمان، فارس، اصفهان، تهران و سمنان تا نواحی شمال و شمال شرقی، نظیر دامغان، شاهرود، سبزوار، خراسان و حتی حاشیه ی دریاچه ی ارومیه گسترش یافته است.