سویق عدس

سویق عدس یا همان آرد حبوبات انواع مختلفی دارد از سَویق جو گرفته تا گندم و سنجد که هر کدام برای خود خواص خودشان را دارد. سَویق به آن در فارسی قدیم، «پِست» گفته می‌شد.

امروزه به آن «قاووت» یا «پوره» می‌گویند. گفتنی است که لغت نامه دهخدا لفظ قاووت را ترکی می‌داند که غالبا به معنای آرد حبوبات بریان شده است.

این گیاه در خاک‌هایی که قبلاً کشت صورت گرفته و دیگر قوت خود را از دست داده است، کشت می‌شود.

عدس به طور معمول برای پخت عدسی، حلیم عدس و یا عدس پلو استفاده می‌شود. عدس در بین حبوبات به جز سویا و لوبیا دارای پروتئین فراوانی است و از قدیمی‌ترین حبوبات می‌باشد که توسط انسان کشت شده است.

عدس در کشور‌های مختلف شناخته شده است و شهرت بسیاری دارد و در تغذیه کودکان بسیار استفاده می‌شود.

عدس در طب سنتی و از قدیم الایام یک گیاه مقوی محسوب می‌شود و از نظر طب سنتی یک گیاه گرم و خشک می‌باشد.

عدس یک غذای کامل به حساب می‌آید و انرژی زیادی برای بدن دارد. عدس یک پروتئین گیاهی است و از گوشت پروتئین بیش تری دارد.

عدس سرشار از اسید آمینه می‌باشد و حاوی ویتامین‌های گروه B. و املاح معدنی، آهن، فسفر، پتاسیم و کلسیم به میزان بالایی است.

عدس منبع غنی از فیبر است و باعث کاهش کلسترول خون می‌شود. عدس به دلیل داشتن آهن فراوان گنجاندن آن در رژیم غذایی مادران باردار و شیرده بسیار مفید است و برای رشد کودکان بسیار مؤثر است.

خود عدس سودا زا است و خوردن زیاد آن توصیه نمی‌شود، بلکه باعث رقت قلب شده و امکان دارد اثرات زیادی بر روحیه افراد داشته باشد. اما وقتی همین عدس تبدیل به سویق می‌شود خواصی اعجاب انگیز و متضاد از آن می‌بینیم، و اگر روایات ارزشمند اهل بیت عصمت و طهارت نبود ما هرگز به این اسرار گران بها پی نمی‌بردیم.

موارد مصرف :

رفع عطش

مقوی معده

صفرا بر

کمک به هضم غذا

رویش گوشت بدن

تقویت استخوان

رفع بلغم از معده

کاهش صفرا

تقویت بازو

درمان مشکلات خونی

قطع خونریزی قاعدگی

سودازا

رفع لکه بینی

آیا در رابطه با سویق عدس سوالی دارید؟